Ukraińskie wspomnienia i smaki

Dawno, dawno temu, kiedy jeszcze byłem młody i podróżowałem, udało mi się dwa razy odwiedzić naszych wschodnich sąsiadów. Bardzo miło wspominam pobyt na Ukrainie, dwa razy zwiedziłem Lwów i raz Kamieniec Podolski. Z rozmów z ludźmi, którzy także byli we Lwowie wysnuwa się jeden wniosek - miasto zachwyca każdego, oczywiście mnie też urzekło. Przepiękna stara zabudowa, niestety za moich czasów bardzo brakowało jej odrestaurowania, wspaniały Cmentarz Łyczakowski i Cmentarz Orląt Lwowskich, mój pierwszy raz w operze (nie rozumiałem nic, ale całość, arie i inscenizacja robiły ogromne wrażenie), język polski z zabawnym akcentem, infrastruktura jakby kilkanaście lat do tyłu za naszą, robiąca ogromne wrażenie twierdza w Kamieńcu Podolskim, gdzie czuć ducha historii - pamiętam to wszystko bardzo dobrze i z wielką ochotę wróciłbym na Ukrainę zwiedzać kolejne miasta. Z mojego rodzinnego domu bliżej mi do Lwowa niż Krakowa czy Warszawy więc daleko nie mam. Poniżej kilka zdjęć z 2007 roku o świetnej jakości, pokazujących Lwów.

Widok z wieży ratuszowej

Gmach Opery Lwowskiej

Cmentarz Orląt Lwowskich

A wszystko to przypomniało mi się po wczorajszym spacerze, kiedy to na obiad zawędrowaliśmy do restauracji właśnie ukraińskiej. Nie będę się wzbraniał przed reklamą, bo z całego serca polecam to miejsce. Restauracja Ukraińskie Smaki przy ulicy Francuskiej (Warszawa, od strony Ronda Waszyngtona), mała, przytulna, ze swojskim, ludowym wystrojem, bez przepychu, drewniane meble nasuwają skojarzenia z bieszczadzkimi chałupami. Obsługa, kiedy się rozkręciła bardzo miła i pomocna, kelner na początek zaproponował (podobno świeżo przyrządzony) barszcz ukraiński. Pomimo tego, że uwielbiam to danie dzięki babci Jarka (pozdrawiam i babcię i Jarka), aż tak głodny nie byłem i zdecydowałem się tylko na drugie danie. Współbiesiadnicy jednak zamówili barszcz i nie omieszkałem go spróbować, faktycznie - bardzo dobry i przy następnej okazji jeżeli będę w okolicy specjalnie na niego wstąpię.

Zastawa w Ukraińskich Smakach też oddaje klimat i o wiele przyjemniej niż z białego talerza się z niej je. Przynajmniej to moje subiektywne odczucie. Po barszczach na stół wjechały dania główne. Ja wybrałem żarke, wieprzowina z warzywami: ziemniakami, marchewką, cebulą, pieczarkami, groszkiem, wszystko cudownie pachniało czosnkiem i było obficie posypane zieleniną. Proste, obfite danie, nic wyszukanego, a do tego bardzo smaczne i podane w glinianej donicy.

Kolejnym daniem były czanachy, podobne do powyższego ale z wołowiną i fasolą, wołowina była bardzo dobrze przyrządzona, a przynajmniej kawałek, który udało mi się podkraść.

Na koniec słowo o pielmieni, wybrane zostały te z mięsem, oczywiście skosztowałem, ale tu nie chcę się wypowiadać, bo mi ani pierogi, ani krokiety z samym mięsem w środku nie smakują, więc powiem, że pielmieni były takie, jakie być powinny.

Po takim obiedzie trzeba się było czegoś napić. Ogromnym plusem jak dla mnie jest dostępność jednego z moich ulubionych piw - Obołoń, i to w kilku wariantach. A dla nie pijących napojów alkoholowych polecam importowaną z Ukrainy lemoniadę w puszcze.

Taka przypadkowa wizyta (mieliśmy iść na chińczyka) sprawiła, że na mapie miasta mogę zaznaczyć kolejne miejsce, do którego warto pójść i smacznie zjeść, a do tego przypomniały mi się moje ukraińskie wycieczki.

Jeżeli ktoś z was będzie w okolicy i będzie głodny (albo spragniony) z całą odpowiedzialnością polecam Ukraińskie Smaki, mam nadzieję, że też traficie na pyszne jedzenie i miłą obsługę.

Ukraińskie Smaki na Facebook